దేశంలో మొదటిసారి బ్రిటిష్ కాలంలో 1931లో కులగణన జరిగింది. జనాభాలో ఏ కులంవాళ్లు ఎంతమంది ఉన్నారనేది అప్పుడే పక్కాగా తేలింది. ఆ లెక్క ప్రస్తుత పాకిస్తాన్, బంగ్లాదేశ్‌‌లను కలుపుకుని ఉంది. కానీ ఆ తర్వాత ఏ ప్రభుత్వమూ కులాల వారీగా సమగ్రంగా లెక్కలు చేయలేదు. 1941 జనాభా లెక్కల నుంచి ఈ కేటగిరీని తీసేశారు. తమ కులానికి ఇన్ని లక్షల జనాభా ఉందంటూ ఆయా కులాలే చెప్పుకోవడం లేదా రాజకీయ పార్టీలు సొంతంగా వేసుకుంటున్న అంచనాలు, ప్రభుత్వ పథకాలు అమలు చేసినప్పుడు చేసిన కొన్ని సర్వేల సమాచారం, వచ్చిన దరఖాస్తుల ఆధారంగానే కులాల లెక్కలను అంచనా వేస్తున్నారు. ఇవన్నీ వాస్తవ లెక్కలకు దగ్గరగా ఉన్నప్పటికీ ఇవేవీ సరైన లెక్కలు కావు. అవేవీ అధికారికమైన లెక్కలు కావు. స్వాతంత్ర్యం వచ్చినప్పటి నుంచీ జనాభా లెక్కల్లో అధికారికంగా కేవలం ఎస్సీ, ఎస్టీల లెక్కలే వేస్తున్నారు. ఇతర కులాల లెక్కలు వేయడం లేదు. స్వాతంత్ర్యం వచ్చాక మొదటిసారిగా 2011–2012లో సామాజిక, ఆర్థిక, కుల గణన చేపట్టింది నాటి కాంగ్రెస్ ప్రభుత్వం. కానీ.. ఆ లెక్కలు ఇప్పటికీ బయటకు చెప్పలేదు.
లెక్కల్లో మార్పులు రావాలి
సాధారణంగా జనాభా లెక్కల్లో కేవలం ఎస్సీ, ఎస్టీ జనాభాను మాత్రమే లెక్కిస్తారు. కానీ.. అన్ని సామాజికవర్గాల జీవన స్థితిగతులు ముఖ్యంగా ఆర్థిక, ఉపాధి, ఉద్యోగ, వ్యవసాయ, సంఘటిత, అసంఘటిత వ్యాపార రంగాల అంశాలను లెక్కలోకి తీసుకోవాలి. అలా చేస్తేనే.. అన్ని వర్గాలకు లబ్ధి కలిగే అవకాశం ఉంటుంది. మనదేశంలో జనాభా లెక్కలు మొదలైన కొత్తలో ఎక్కువమంది ప్రజలు వ్యవసాయం, కుటీర పరిశ్రమలు, కులవృత్తులు, చిరువ్యాపారాలు, కూలీపనులు చేస్తూ బతికేవాళ్లు. కానీ.. స్వాతంత్రం వచ్చాక ఆధునిక పరిశ్రమలు, సేవారంగం విస్తరించాయి. అనాదిగా ఉన్న అనేక వృత్తులు అదృశ్యమైపోతున్నాయి. చిరువ్యాపారులు తమ అవకాశాలు కోల్పోతున్నారు. కార్పొరేట్‌ వ్యాపార సంస్థల వల్ల గ్రామీణ ఆర్థిక వ్యవస్థ చిన్నాభిన్నమై పోయిన విషయం స్పష్టంగా కనిపిస్తున్నది. నూతన ఆర్థిక విధానాల వల్ల ఆర్థిక అసమానతలు అనేక రెట్లు పెరిగాయని అనేక జాతీయ, అంతర్జాతీయ పరిశోధనా సంస్థలు చెప్తున్నాయి. కాబట్టి ఇప్పటి పరిస్థితులు ఎలా ఉన్నాయనేది తెసుకోవాల్సిన, అన్ని కులాల ఆర్థిక, సామాజిక, సాంస్కృతిక, ఉపాధి, ఉద్యోగ పరిస్థితులపై ఒక సమగ్ర అంచనా వేసుకోవాల్సిన అవసరం ఎంతైనా ఉంది.
